روستای خلیفه کندی از توابع شهرستان ساوه است که طبیعت بکر و زیبایی دارد. مردم روستا اغلب کشاورز و دامدارند و سعی بر این دارند تا با کسب رزق حلال روزگار را سپری کنند. مردمی عاشق اهل‌بیت(علیهم السلام) هستند که این ارادت از دیرباز در رگ و پوست و خونشان جاری بوده است. شهید صفرعلی صادقی نیز از این مردم بود و در همین روستا به دنیا آمد و رشد و نمو کرد و در آخر نیز در همین روستا به خاک سپرده شد.

صفرعلی در بیست و یکمین روز از خردادماه سال 1345 چشمانش را به روی دنیایی گشود که برای زندگی و بندگی در آن آمده بود. عبدالاحد و گل‌اندام پدر و مادرش بودند که با دیدن روی فرزند و خبر سلامتی او غرق در شادی بودند. او در خانواده‌ای رشد کرد که فقط از دار دنیا یک برادر و پدر و مادری مهربان داشت. از آن‌ها درس زندگی آموخت و سعی داشت تا در همان روزگار که با سختی زندگی می‌کردند خانواده‌ای شاد داشته باشد. اهل قناعت بود و زندگی‌اش را این‌گونه ساخته بود که قانع باشد.

دوران کودکی را با کار و بازی سپری کرد تا این که به سن تحصیل رسید و باید به مدرسه روستا می‌رفت. با هم‌سن و سال‌های خودش راهی مدرسه شد و دوستان جدیدی را هم پیدا کرد. دوستانی که با آن‌ها بود تا لحظه‌ی شهادت. دوران ابتدایی را که پشت سر گذاشت درس را رها کرد و به کمک خانواده رفت. اوقات بیکاری‌اش را با دوستانش در میدان روستا با ورزش فوتبال سپری می‌کرد. در فعالیت‌های اجتماعی و مذهبی حضوری فعال داشت. ایام عزای سید و سالار شهیدان امام حسین(علیه السلام) با دوستانش در تکیه و مسجد روستا فعالیت می‌کرد.

برای گذراندن خدمت سربازی راهی جبهه شد. دوران آموزشی را در لشکر 21 حمزه سیدالشهدا(علیه السلام) سپری کرد و به جبهه موسیان رفت. در رفتارهای اجتماعی به خوش‌رفتاری شهره بود و سعی داشت تا می‌تواند در کارها به دیگران کمک کند. صفرعلی از این که دشمن به خاک و ناموس و وطنش حمله‌ور شده بود، به شدت ناراحت بود و برای همین هم به جبهه آمده بود تا به عنوان یک سرباز جان بر کف جلوی پیشروی دشمن بعثی را بگیرد و آن‌ها را به عقب برگرداند.

این ایستادگی تا بیست و یکم تیرماه سال 1367 بود که در نهایت در منطقه‌ی موسیان به فیض شهادت نائل آمد. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.